Holy Icon

"St. Stephen the First Martyr", acrylic on board, Stamatis Skliris, 2023

At first sight, we see in the image the joy of the face of the first martyr as he "looks at the Lord who is coming in his glory," based on the text of the Acts of the Apostles, where he forgives his executioners in his prayer to the Lord.

But in the icon, an "ecclesiology" is also expressed by the golden church in the lower right. The First-Martyr Saint "builds," "founds," the Church of Christ with the blood of His martyrdom, inaugurating the endless series of martyrs that will follow after him. And pictorially, we declare it with the golden loaf in the shape of the Church, which he holds in the other hand, which partakes of the faithful. He holds her with the handkerchief, painted like a waterfall of the martyr's blood flowing from the Church of the martyrs.

This image has a symbolic language (besides the visual language). "Hagiography" (with its primary meaning, i.e., the writing of martyrologies and other lives of Saints) is connected to ecclesiology through the Body and Blood of the First Crucified and Risen One through the symbol of the small church - the artophorion of the divine communion.

And the horarion on His shoulders with the Thrice-Holy hymn written on it, connects everything to the end where the Chief Witness sings "Holy, Holy, Holy Lord the Sabaoth (Svet, Svet, Svet...)" with the angels forever.

Στη πρώτη ματια, βλέπουμε στην εικόνα τη χαρά του προσώπου του πρωτομάρτυρος όπως «κοιτάζει τον Κύριο που έρχεται στη δόξα τού», με βάση το κείμενο των Πράξεων των ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ, όπου ξεψυχώντας συγχωρεί τους δήμιους του στην ΠΡΟΣΕΥΧΗ Του στον Κύριο.

Όμως στην εικόνα υπάρχει και μια «εκκλησιολογια» η οποία εκφράζεται με την ΧΡΥΣΗ εκκλησουλα κάτω δεξιά. Ο ΑΓΙΟΣ ΠΡΩΤΟΜΑΡΤΥΣ «χτίζει» , «θεμελιώνει», την Εκκλσια του Χριστού με το αίμα του μαρτυρίου Του εγκαινιάζοντας την ατελείωτη σειρά μαρτύρων που θα ακολουθήσει μετά από αυτόν. Και εικονογραφικά το δηλώνουμε με το χρυσό αρτοφοριο σε σχημα της Εκκλησίας, που κρατά στο άλλο χέρι, που μεταλαμβάνει τους πιστούς. Την κρατά με το μαντήλι , το οποίο ζωγραφίζεται σαν ΚΑΤΑΡΡΑΚΤΗΣ μαρτυρικών αιμάτων που πηγάζουν από την Εκκλησία των μαρτυρων.

Μπορούμε να πούμε ότι υπάρχει σ᾽ αυτή την εικόνα (εκτός από την εικαστική γλώσσα) και μια γλώσσα συμβολική. Η «αγιογραφία» (με την πρωταρχική σημασία , δηλαδή η συγγραφή μαρτυρολογίων και άλλων βίων Αγίων), συνδέεται με την εκκλησιολογία δια του Σώματος και Αίματος του Πρώτου Σταυρωθέντος και Αναστάντος μέσα από το σύμβολο της μικρής εκκλησουλας - αρτοφοριου της θειας μεταλήψεως.

Και το ΩΡΑΡΙΟ στους ώμους Του  με τον Τρισάγιο ύμνο γραμμένο πάνω του, συνδέει όλα με τα έσχατα όπου ο Πρωτομαρτυρας ψαλεί «Αγιος, Άγιος, Άγιος Κύριος ο Σαβαώθ (svet, svet, svet, Gospod Savaot)” μετά των ΑΓΓΕΛΩΝ ΑΙΩΝΙΩΣ.