Holy Icon

ZΩΓΡΑΦΙΚΟ HΜΕΡΟΛΟΓΙΟ 8-10-2021 ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΕΣ
ΑΓ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΕΝ ΙΩΑΝΝΙΝΟΙΣ, ΚΥΡΙΑ ΜΑΡΤΥΡΟΣ

Κοίταξα τον δήμιο στα μάτια. Από που τέτοια κακία που όχι μόνο στερεί ζωές, αλλά βασανίζει με... εφευρετικότητα  πριν αποτελειώσει το θύμα. Γιατί εργαλειοποιεί τη θρησκεία προς ίδιον όφελος; Για ποιο λόγο να ασπαστώ διά της βίας μιαν άλλη θρησκεία;

Ο Μάρτυρας πως μπορεί να αντέξει την κακία του βάρβαρου δημίου;
"Παιδί μου κάνε τη δουλειά Σου", έλεγε ο Σέρβος γέρων....... στο δήμιό του
Πόσο θάπρεπε να προσευχόμαστε με θέρμη για τον δήμιο;

Και πως μπορεί να επιθυμήσει κανείς το μαρτύριο; Ο ΑΓΙΟΣ Λουκάς Συμφερουπόλεως πως κ που βρίσκει στήριγμα;

ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ Κ Τ ΑΓΟΡΙ της διπλανής πόρτας ήταν οι Νεομάρτυρες κείνα τα χρόνια.

Τι είναι αυτό που κάνει κάποιες κοπέλες και κάποια παλληκάρια να αψηφούν το Χάρο; Μπροστά μας ανοίγεται ένα μυστήριο δυσεξήγητο.

Εσύ που δεν κινδυνεύεις σήμερα να πας στο μαρτύριο, σκέψου τον Άγιο ΠΟΡΦΥΡΙΟ, τι εννοούσε, όταν έλεγε: "όταν υπομένεις πόνο με αγάπη αδιαμαρτύρητα, χάριν της αγάπης του ΧΡΙΣΤΟΥ, τούτο λογίζεται εις μαρτύριον". Ο θείος έρως είναι κατά Πορφύριον η μόνη απάντηση εσαεί. Πρόκειται για ένα μεγάλο μυστήριο. Κάτι σαν την αθέατη πλευρά του Πραραδείσου.

Η ελευθερία από το φόβο του θανάτου έχει κάτι το ανεξήγητο, Αυτό το μυστήριο, έκανε τους Νεομάρτυρες ανδρείους απέναντι στην άδικη  βία. Τους κάνει ανυπότακτους απέναντι στη βία. Αυτή η ελευθερία είναι βγαλμένη μέσα από τα Κόκκαλα τα ιερά των Ελλήνων, όχι μόνο των οπλισμένων αγωνιστών, αλλά και των αόπλων εκουσίων Νεομαρτύρων.

Μπροστά μας ανοίγεται μια έκθεση όχι τόσο αισθητικής πλευράς αλλά για την τόνωση της μνήμης των Ελλήνων. Για τον ηρωισμό της αδούλωτης ψυχής και την κατανυκτική προσευχή στους Αγίους για μας και για τους δημίους των. Αυτό εκφράζουν τα εικονίσματα που θα εκθέσουμε, που μπορεί ναναι πρωτόλεια έργα αρχαρίων αλλά που προσπαθούν να βιώσουν και να φανερώσουν σε όλους μας το μήνυμα της γνήσιας Χριστιανικής ζωής που δεν φοβάται τον Σταυρό, αλλά ίσως κάποτε και τον επιδιώκει.Είναι αυθόρμητη ΠΙΣΤΗ ΣΤΑ ΕΣΧΑΤΑ, ΒΙΩΜΕΝΗ ΑΠΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ.´ ΑΠΑΛΑ ΚΑΙ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΛΗ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΗ ΣΥΜΒΙΩΣΗ ΜΕ ΟΛΑ Τ ΑΛΛΑ μέλη της ευχαριστιακής κοινότητας και βέβαια υπό την καθοδήγηση του Επισκόπου και του Ιερέα. Όπου απαρνιοντουσαν το θέλημά τους οι ´Άγιοι Νεομάρτυρες. μάθαιναν να υποχωρούν.

Είναι συγκλονιστικό το επίγραμμα που εσώθηκε από τους Ρωμηούς της Πόλης που παρότρυναν ο ένας τον άλλον: "Τον Τούρκον αγάπα, ίνα ίδεις σωτηρίαν!" Η Σωτηρία μας δηλαδή περνάει μέσα από τη συγχώρηση προς τον φαινόμενο ως εχθρό μας, τον κατά βάθος αγαπημένο μας. Απέναντι σε αυτή την βραχώδη πίστη, απέναντι σε αυτό το σπάνιο μετάλλευμα, εμείς φαινόμαστε ως πνευματικώς καθυστερημένοι. Δεν μπορούμε να νοιώσουμε τι Εκκλησία ήταν αυτή και πόσο ζωντανή και γόνιμη, ώστε να γεννάει τέτοια παλληκάρια , τέτοιους κουρσάρους που κούρσεψαν ως "βιασταί" τη βασιλεία των Ουρανών, ώστε να μπορούν τόσο αυθόρμητα να αρθρώσουν μια τέτοια αλλόκοτη φράση, λες και μιλούσαν για απλά καθημερινά πραγματάκια.

Σωστά απευθύνεται ο Σαββόπουλος στον Καραϊσκάκη  με τα λόγια: "που πας παλληκάρι, ωραίος σαν μύθος, κι ολόίσια στο θάνατο κολυμπάς; ...και γονατίζω και το αίμα Σου φιλώ".