Holy Icon

Saint Kallisti

I often borrow elements from different artistic periods in the service of the icons I paint. This icon of St. Kallisti was ordered by someone in the Crimea. It was painted on Saturday 7 June 2014. Some people may not like it, but it may just be an authentic portrait.

The Saint's outer garment was inspired by this ancient sculpture from the National Archaeological Museum. I adapted it to Byzantine style. I painted the internal garment with my own technique: yellow proplasmos (foundational color), white fotismata (highlights), and lastly blue shadows.

The hair was inspired by Dürer's self-portrait, which I rendered according to Byzantine style.

The eyes of the Saint were inspired by Picasso's Girl. Picasso had the gift of painting innocent children's faces and eyes. To their innocence, I added enigma.

The martyr looks at us mysteriously, intensely mystagogically. She calls us to another ethos, one of a sacrificial life that we, who venerate her icon, do not possess. She invites us, she sends us a message, she communes with us through her gaze. Transcendence has always been an aspect of holy icons that adds to the perplexing character of Byzantine art.

I painted the cross like a lantern that illuminates our path towards death, which is TRUE LIFE!

I gave a Slavic aspect to the letters, since it's going to the Crimea.

It is not bad to borrow artistic ideas, as long as we have the ability to incorporate the things we borrow into our work organically and transformed into a unified style that can be distinguished from the works from which we borrowed.

Αγία Καλλίστη

Παραγγελία. Προοριζεται για Κριμαία.

Την ζωγραφισε π. Σταμάτης, Σαββατο 7.6.2014. Μπορεί σε κάποιους να μην αρέσει αλλά δεν αποκλειεται να’ναι κι αυτο ένα πορτραίτο αυθεντικό.

Το ένδυμα της Αγίας εμπνεύστηκα απο αυτό το αρχαίο ανάγλυφο Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου. Το μετέπλασα σε βυζαντινό ρυθμό.

Κορίτσι του Πικάσσο από όπου εμπνευστηκα τα μάτια Αγ. ΚΑΛΛΙΣΤΗΣ.

Ο ΠΙΚΑΣΣΟ ειχε το χάρισμα να ζωγραφίζει αθωα παιδικά πρόσωπα κ μάτια.

Θα ήθελα να δημοσιευόταν αυτο το κείμενο στο holyicon διότι εγώ πολλές φορές ακόμη κ για μια μικρη εικόνα συνθέτω στοιχεια από διάφορα έργα διαφορετικών εποχων. Θα είναι και διδακτικό για νεους καλλιτέχνες να βλέπουν πως διαμορφώνεται ένα έργο αξιοποιώντας πειρα παρελθόντος.

Εσωτερικό ένδυμα ζωγράφισα με δική μου τεχνοτροπία: κίτρινος προπλσσμός, λευκά φωτίσματα και εκ των υστέρων γαλάζιες σκιές. Εξωτερικό ένδυμσ πήρα από αρχσίο ελληνικό ανάγλυφο Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσειου Αθηνών που μετέγραψα σε βυζαντινό στυλ.

Τα μαλλιά εμπνεύστηκα απο την αυτοπροσωπογραφία Ντύρερ, αλλά της έδωσα βυζαντινό ρυθμό. Στα μάτια χρησιμοποίησα ως ένναυσμα κορίτσι του Πικάσσο, επειδή ειχε χαρισμα να ζωγραφίζει αθώα παιδικά μάτια. Στην παιδικότητα εδωσα αινιγματικότητα. Η Μάρτυς μας κοιτά μυστηριωδώς, έντονα μυσταγωγικά. Καλεί σε άλλο τρόπο ηθους, της θυσίας της ζωής που εμεις οι προσκυνηταί της εικονος δεν έχουμε. Απευθύνει έκκληση, μήνυμα, ευρίσκεται σε κοινωνία μαζί μας διά του βλέμματος. Η υπερβατικοτητα ήταν πάντα συστατικό στοιχειο των αγίων εικονων που τους χαριζε αυτή την παραξενιά της βυζαντινής τέχνης. Το σταυρό ζωγράφισα σαν φαναράκι που μας φωτίζει το δρόμο προς το θάνατο που είναι η ΟΝΤΩΣ ΖΩΗ! Στα γράμματα έδωσα απόχρωση σλαβική, διότι προορίζονται για την Κριμαία. Δεν είναι κακό να δανειζόμαστε στην τέχνη, αρκεί να έχουμε τη δύναμη να ενσωματώνουμε τα δάνεια στο δικό μας έργο τιθασσευμένα και μεταπλασμένα σε ενιαίο στυλ διαφοροποιημένο από τα επιμέρους δάνεια.