Holy Icon

"THE DREAM OF A RIDICULOUS MAN"
A Visual Tribute to the 200th Anniversary of the Birth of Fyodor Dostoevsky (1821-2021)

Visit PHOTO GALLERY FROM THE EXHIBITION

Painting exhibition of the group “OCHRE” in the METS Art Gallery, 6 Eugeniou Voulgareos in METS, Athens, September 17, 2021.

"OCHRE" is an informal group of painters, who have contributed to the traditional Orthodox iconography but at the same time are in dialogue with the modern artistic trends. The exhibition is organized with great passion by the 16 artists and has exceeded all expectations.

In principle, the exhibit is characterized by great pluralism. It hosts various currents and artistic trends, which are in a harmonious dialogue with each other. One sees Byzantine elements conversing with impressionist, expressionist, cubist, abstract, as well as features of street art, graffiti, etc.

The works emit a deep study and understanding of Dostoevsky’s novels. It is very important that young painters have so seriously studied the great writer and philosopher at a time when electronic images and soap operas distract readers from great and essential works and wither Literature.

It is obvious that we have before us an important robust and fruitful spiritual event, which will be a station for the artistic events in Greece and it is not excluded that its message will spread to other countries.

The following artists participate: Fr. Stamatis Skliris, George Kordis, Fr. Maxim Vasiljevic, Babis Pylarinos, Costas Lavdas, Maria Panou, Giannoulis Lymperopoulos, Nektarios Mamais, Fotis Varthis, Konstantinos Kougioumtzis, Christos Kechagioglis, Nektarios Stamatelos, Gordana Radogievich, Despina Karantani, George Margaritis, Christina Papatheou-Douligeri.

"ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΕΝΟΣ ΓΕΛΟΙΟΥ"

Εκθεση Ζωγραφικής της ομάδας "ΩΧΡΑ" με θέμα τον ΝΤΟΣΤΟΓΕΒΣΚΙ στην αίθουσα τέχνης ΜΕΤΣ, Ευγενίου Βουλγάρεως 6 στο ΜΕΤΣ.

Η "ΩΧΡΑ" είναι μια άτυπη παρέα Εικονογράφων , οι οποίοι έχουν θητεύσει στην παραδοσιακή ορθόδοξη Εικονογραφία αλλά συγχρόνως βρίσκονται σε διάλογο προς τις σύγχρονες εικαστικές τάσεις. Η έκθεση που οργάνωσαν με πολύ μεράκι περί τους 15 καλλιτέχνες ξεπέρασε κάθε προσδοκία.

Κατ´ αρχήν χαρακτηρίζεται από μεγάλο πλουραλισμό. Φιλοξενεί διάφορα ρεύματα και εικαστικές τάσεις , τα οποία βρίσκονται σε αρμονικό διάλογο μεταξύ τους. Βλέπει κανείς στοιχεία βυζαντινά να συνομιλούν με ιμπρεσιονιστικά, εξπρεσιονιστικά, κυβιστικά, αφηρηρημένα, καθώς και χαρακτηριστικά της τέχνης των δρόμων, των γκράφιτι.

Τα έργα προδίδουν βαθειά μελέτη και κατανόηση των μυθιστορημάτων του Ντοστογέβσκι. Είναι πολύ σημαντικό το γεγονός ότι νέες και νέοι ζωγράφοι είχαν τόσο σοβαρά μελετήσει τον μεγάλο λογοτέχνη και φιλόσοφο σε μιαν εποχή , όπου οι ηλεκτρονικές εικόνες και οι σαπουνόπερες αποσπούν την προσοχή των αναγνωστών από τα μεγάλα και ουσιαστικά έργα  και μαραζώνουν τη Λογοτεχνία.

Η μελέτη αυτή εκφράζεται με γλώσσα καθαρώς εικαστική και καθόλου εγκεφαλική , σε πίνακες  υψηλής πνοής. Από ό,τι φαίνε:ται έχουμε μπροστά μας´ένα σημαντικό εύρωστο και γόνιμο πνευματικό γεγονός, το οποίο θα αποτελέσει σταθμό για τα εικαστικά δρώμενα στην Ελλάδα και δεν αποκλείεται το μύνημά του να απλωθεί και σε άλλες χώρες.

Note on the Exhibition
Friday, September 17, 2021
fr. Marko Bojovic, Jackson, California

A wonderful idea has given birth to a delightful fruit.

In our time, when there is a tendency to rob everything of their original meaning and purpose, this exhibit appears as an oasis of the Logos and a festival of the Spirit.

Christ humbly, from a small icon in an embedded corner, which is, nonetheless, the beginning and the end, gives all the works His theanthropic gaze establishing thus a meaningful and loving order in them and among them.

Through Fyodor (Russian pronunciation of Theodore) God (Theos) offers Himself to us as a gift (doron). It is hard to tell what is a greater surprise: through whom or to whom He offers Himself—in how fragile vessels He is willing to abide. Through a person and literary work of a suffering man who is seemingly, like his characters, falling apart, but hungry and thirsty for Christ, the Truth is concealed or revealed to everyone in accordance to their own, conscious or unconscious, desire for Him. Every exhibited painting is a unique testimony to it.

The appearance and presence of Father Stamatis at the exhibit space brings me to a dilemma whether he or his paintings are more faithful witness to the Beauty which will save the world. In fact, I realize they cannot be viewed separately.

Each of the authors, touched by the flame of inspiration, speaks of the same using a different tongue, in order to invite us to the unity and community of the Pentecost. It is as logical as the dream of a ridiculous man, as the Brothers Karamazov, the cubism in Orthodox iconography or Dostoyevsky in Athens. This logic transcends the fallen, calculated “logic”, which enslaves. Compared to that “logic”, this one is non-logical for it is the logic of the Logos, the logic of Love, which sets us free and hence it is compellingly and essentially needed, as therapeutic and salvific.

At this small center (Kentro tehnon) of cosmic outreach, as a meeting place for liturgy after liturgy, the culture stemming from the experience of the cult, is offered to the suffering world without preaching, but rather compassionately. By its blessed mission even the disfigured and abused words such as “technical” and “technology” are redeemed and given back their pristine meaning and beauty.

Η ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΕΝΟΣ ΙΕΡΕΑ ΠΕΡΙ ΕΚΘΕΣΕΩΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΝΤΟΣΤΟΓΙΕΦΣΚΙ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ. 17-9-2021
π. Marko Bojovic, Jackson, California

Μια υπέροχη ιδέα απέδωσε ακόμη πιο υπέροχα φρούτα.

Σήμερα, όταν υπάρχει η τάση για παραλογισμό, αυτή η έκθεση μοιάζει με όαση λογοτεχνίας και γιορτή του πνεύματος.

Ο Χριστός, που σεμνά, από τα πλάγια, παρατηρεί τα πάντα από την εικόνα, νοηματοδοτεί τα πάντα με τον εαυτό του.

Μέσω του Φιοντόρ, ο Θεός προσφέρει τον εαυτό του ως δώρο. Δεν είναι γνωστό αν η μεγαλύτερη έκπληξη είναι μέσω ποιον ή σε ποιον προσφέρεται, σε ποια εύθραυστα σκεύη είναι διατεθειμένος να μένει. Μέσα από την εικόνα και το έργο ενός φαινομενικά βασανισμένου και ανισόρροπου ανθρώπου, και πεινασμένου και διψασμένου για τον Χριστό, η Αλήθεια κρύβεται ή αποκαλύπτεται σε όλους στο μέτρο της δικής τους, συνειδητής ή ασυνείδητης, λαχτάρας γι’ Αυτόν. Και κάθε πίνακας που εκτίθεται είναι μαρτυρία γι 'αυτό.

Η εμφάνιση και η παρουσία του π. Σταμάτη με κάνει να αναρωτιέμαι αν αυτός ή οι πίνακές του είναι μια σαφέστερη μαρτυρία εκείνης της Ομορφιάς που σώζει τον κόσμο. Στην πραγματικότητα, συνειδητοποιώ ότι δεν μπορούν να θεωρηθούν μεμονωμένα.

Ο καθένας από τους συγγραφείς, αγγιγμένος από τη φλόγα της έμπνευσης, μιλάει με διαφορετική γλώσσα για το ίδιο πράγμα, για να μας καλέσει στην ενότητα και κοινότητα της Πεντηκοστής, που είναι τόσο λογική όσο το όνειρο ενός γελοίου ανθρώπου, όσον οι αδελφοί Καραμαζόφ, ο κυβισμός στην ορθόδοξη εικονογραφία ή ο Ντοστογιέφσκι στην Αθήνα. Πρόκειται για μια λογική που πηγάζει από τον Λόγο, η λογική της Αγάπης που ξεπερνά τη ευκλείδεια, «υπολογισμένη λογική» - και γι’ αυτό είναι η ζωτική ανάγκη, θεραπευτική και σωτήρια.

Σε αυτό το μικρό αλλά ζεστό κέντρο, ως τόπος συνάντησης της λειτουργίας μετά τη λειτουργία, ο πολιτισμός που προέρχεται από την εμπειρία της λατρείας προσφέρεται χωρίς κήρυγμα, με συμπόνια προς τους πονεμένους, και εξαργυρώνονται ακόμη και λέξεις «τεχνική» και «τεχνολογία», αποκτώντας την αρχική τους σημασία.

БЕЛЕШКА ЈЕДНОГ СВЕШТЕНИКА О ИЗЛОЖБИ О ДОСТОЈЕВСКОМ
петак 19. септ. 2021
о. Марко Бојовић, Џексон, Калифорнија

Дивна идеја родила је још дивније плодове.

Данас када постоји тенденција да се све разлогоси и одлогоси, обездуши, ова изложба изгледа као оаза словесности и празник духа.

Христос, који скромно, из прикрајка, са иконе посматра све, собом све и осмишљава.

Кроз Фёдора нам Бог нуди себе на дар.  Не зна се да ли је веће изненађење кроз кога или коме се нуди, у каквим крхким сасудима је вољан да обитава. Кроз лик и дело једног наизглед измученог и неуравнотеженог човека, а гладног и жедног Христа, Истина се скрива или открива свакоме у мери сопствене, свесне или несвесне, чежње за Њим. И свака изложена слика је сведочанство тога.

Појава и присуство оца Стаматиса доводе ме у недоумицу да ли су он или његове слике јасније сведочанство те Лепоте која спасава свет. Заправо, схватам да се не могу посматрати одвојено.

Сваки од аутора, дотакнут пламичком надахнућа, проговара о истоме другим језиком, не би ли нас позвао у педесетничко јединство и заједницу, која је логична колико и лудин сан, браћа Карамазов, кубизам у православној иконографији или Достојевски у Атини - дакле, логика која извире из Логоса, логика Љубави која надилази евклидовску, рачунџијску “логику” - а самим тим је насушно потребна, лековита и спасоносна.

У овом малом али топлом центру, као стецишту литургије након литургије, култура проистекла из искуства култа се без придике, састрадално, нуди састрадалницима, а искупљују се чак и компромитоване речи техника и технологија, враћајући се своме исконском значењу.